Wat als je kind van 9 aangeeft niet meer te willen leven!
Als ouders zie je al een tijdje dat je kind niet lekker in zijn vel zit. Hij is onrustig, raakt snel geïrriteerd, reageert boos en je ziet de emoties hoog oplopen.
Hij slaapt goed en toch is hij zeer vermoeid en de wallen onder zijn ogen worden steeds donkerder.
Als ouders probeer je door vragen te stellen er achter te komen wat er speelt bij je kind.
Helaas eindigen deze gesprekken steeds vaker in woede uitbarstingen. Je kind staat te schreeuwen, smijt met de deuren en de stoelen vliegen nog net niet door de keuken.
Je ziet de onmacht bij je kind en het lukt je maar niet om de je kind te bereiken.
Als je kind dan ook nog eens uitspreekt dat zijn leven geen zin meer heeft, hij het liefste zijn leven wil beëindigen en ook hoe hij dit wil doen, dan schrik je hier als ouders enorm van. Het voelt of dat er een mes dwars door je hart gestoken wordt.
Een kind van 9 jaar hoort niet met gedachten over zelfdoding rond te lopen. Als ouders voel je je machteloos, je wilt je kind helpen maar dat lukt niet.
Op zo’n moment kan het heel fijn zijn als iemand van buiten je sociale netwerk met jullie meekijkt. Samen kijken wat er nodig is voor jullie kind om zich weer fijn te voelen. Welke behoefte zit er onder het gedrag dat hij laat zien en wat maakt dat hij zulke heftige uitspraken doet.
Door de situatie op tafel te visualiseren kunnen er veel zaken duidelijkheid geven. Er kan verheldering komen zowel voor jullie kind als voor jullie als ouders.
Wat mist jullie kind of wat belemmerd hem? Wat heeft hij nodig of wat is er misschien wel te veel aanwezig. Met elkaar kijken naar wat jullie kind nodig heeft op zo’n moment, maar ook wat hebben jullie als ouders nodig. En hoe kunnen jullie dit met elkaar bewerkstelligen. Welke stappen mogen er gezet worden?
De uitspraken die jullie kind doet op zo’n moment is vaak een grote “HELP MIJ, IK WEET HET NIET MEER”.
Het allerbelangrijkste is dat je als ouders liefdevol en met oprechte openheid luistert naar zijn verhaal en duidelijk maakt dat zijn gedrag (woedend met deuren smijten, etc.) niet geaccepteerd wordt en dat dit niets met hem als persoon te maken heeft. Dat jullie er altijd voor hem zullen zijn, in hem geloven en bereid zijn hem te helpen wat binnen jullie capaciteiten ligt. Boos zijn mag, dingen kapot maken en mensen pijn doen niet.
Daarbij is het ook heel belangrijk om je eigen emoties te laten zien en uit te spreken. Hier leert jullie kind van.
Veiligheid, vertrouwen en liefde geven.
